همزمان با تولد حضرت عیسی مسیح (ع)، یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های مذهبی تاریخ، یاد و خاطره شهید زوریک مرادیان، نخستین شهید مسیحی ایران در دوران دفاع مقدس، گرامی داشته می‌شود. این مناسبت فرصتی است تا یادآور شویم که دفاع از وطن، چیزی فراتر از تفاوت های دینی و قومی است و می‌تواند نمادی از همبستگی و اتحاد ملت‌ها در برابر تهدیدات باشد.
شهید زوریک مرادیان در ۷ تیر ۱۳۳۹ در تهران به دنیا آمد. او در خانواده‌ای مسیحی و ارمنی‌تبار رشد کرد و همچون سایر جوانان ایرانی، به عشق وطن و دفاع از سرزمینش به جبهه‌های جنگ اعزام شد.
زوریک مرادیان پس از گذراندن دوره آموزشی نظامی، به جبهه‌های جنگ در پیرانشهر اعزام شد. او در جبهه با همرزمان خود از اقوام و مذاهب مختلف همکاری می‌کرد. پس از شهادتش، همرزمان او از شجاعت، وفاداری و فداکاری‌های او یاد کردند.
در ۱۹ مهر ۱۳۵۹، هنگامی که او در حال آماده‌سازی خمپاره برای شلیک به دشمن بود، مورد حمله بمباران هوایی قرار گرفت و به شهادت رسید. این حادثه، تنها یک تراژدی فردی نبود بلکه نشانه‌ای از فداکاری جمعی برای دفاع از کشور بود. پیکر شهید مرادیان پس از شهادت در آرامگاه ارامنه تهران به خاک سپرده شد.
در نامه شهید که پس از شهادتش به دست پدر و مادرش رسید، از اوضاع و احوال خود در پادگان نوشته و از والدین خود خواسته بود که مانند شهروندانی وظیفه‌شناس و آگاه از خطرات و تهدیدات دشمن ضد میهن، همواره وضعیت جنگی حاکم بر کشور، به‌خصوص مقررات خاموشی شبانه را رعایت کنند و به هواپیما‌های بمب‌افکن دشمن، فرصت جهت‌یابی ندهند.
شهادت شهید زوریک مرادیان به خوبی نشان داد که در دفاع از کشور هیچ مرزی نمی‌تواند مانع از همبستگی و یکپارچگی ایرانیان شود. در دوران دفاع مقدس، اقلیت‌های دینی در ایران نیز سهم بزرگی در پیروزی کشور داشتند.
انتهای پیام
فارسی 